Getrapte m.e.r.-procedure
Het komt voor dat voor de realisatie van een bepaald project achtereenvolgens meerdere m.e.r.-procedures en besluiten noodzakelijk zijn. Een voorbeeld hiervan is:
- eerst een MER voor de locatiekeuze van een ontgronding voor een zandwinning
- daarna een MER voor de ontgrondingsvergunning
In dergelijke gevallen spreken we van een getrapte m.e.r.-procedure en besluitvorming. Onderaan de trap is het zaak zo efficiënt als mogelijk gebruik te maken van een voorafgaand MER. Bij een MER op een hoger niveau is het juist zaak om bij de afbakening van reikwijdte en detailniveau te anticiperen op hetgeen in een daarop volgend MER meer in detail wordt uitgewerkt.
Bij een project dat voortkomt uit eerdere besluiten is het zaak niet in herhaling van zetten te vervallen. U moet in zo'n geval bijvoorbeeld de informatie over nut en noodzaak van het project niet op zo'n manier presenteren dat de indruk ontstaat dat nut en noodzaak nog niet eerder zijn vastgesteld. Beter is het om kort aan te geven welke uitgangssituatie de eerdere besluitvorming heeft opgeleverd: ‘Dát realisatie van een nieuw ontgronding van X hectare in regio Y wenselijk is, is vastgelegd in plan Z. Bij de besluitvorming die op dit moment aan de orde is, staat de vraag centraal welke specifieke wijze van ontgronding binnen regio Y het meest geschikt is en aan welke concrete eisen de inrichting en afwerking van de ontgronding moet gaan voldoen.'
Uw MER mag verwijzen naar een eerder MER. Voorwaarde is wel dat in het betreffende besluit geen (nieuwe) keuzes worden gemaakt en hieraan geen wezenlijk nieuwe aspecten worden toegevoegd. Hoofdlijn is dat de onderbouwing van het besluit nog steeds gebaseerd kan worden op de info uit het MER. Bij verwijzing naar een eerder MER moet ook worden gecheckt of de hierin gepresenteerde milieu-informatie nog actueel is, met andere woorden: of er zich in de tussentijd geen wijzigingen hebben voorgedaan die relevant zijn voor het te nemen besluit.