Waarom gelden voor legkippen andere maximale emissiewaarden ammoniak dan voor (groot)ouderdieren van legrassen?

Waarom staan in het Besluit emissiearme huisvesting voor legkippen andere maximale emissiewaarden ammoniak dan voor (groot)ouderdieren van legrassen? Beide vallen toch onder dezelfde diercategorie, E 2 van de Regeling ammoniak en veehouderij?

Voor legkippen is er een ruime keus uit emissiearme technieken. Op grond daarvan is de maximale emissiewaarde voor ammoniak vastgesteld op 0,125 NH₃ per dierplaats per jaar (kolom A) en 0,068 kg NH₃ per dierplaats per jaar (kolom B en C).

De bestaande emissiearme huisvestingssystemen voor legkippen zijn voor het merendeel niet geschikt voor (groot)ouderdieren van legrassen. Bij de (groot)ouderdieren van legrassen gaat het om relatief kleine, gespecialiseerde bedrijven waarvoor hoge hygiëne-eisen gelden. Dit stelt specifieke eisen aan het stalsysteem. De emissiearme systemen bij legkippen zijn in het algemeen niet geschikt voor (groot)ouderdieren van legrassen. Daarom kon daar bij het bepalen van de maximale emissiewaarden voor (groot)ouderdieren van legrassen niet van worden uitgegaan.

Er zijn nu maar twee emissiearme systemen geschikt voor (groot)ouderdieren van legrassen. Deze systemen zijn speciaal voor (groot)ouderdieren van legrassen ontwikkeld. De emissiefactor van deze systemen is 0,150 NH₃ per dierplaats per jaar. Daarom is de maximale emissiewaarde vastgesteld op 0,150 NH₃ per dierplaats per jaar.