Overbelaste situatie bij dieren met omrekeningsfactoren in combinatie met dieren met vaste minimumafstanden – Richtlijn 1996 en Brochure 1985

Hoe ging de beoordeling onder de voormalige Richtlijn 1996 van overbelaste situaties, als een veehouder dieren met omrekeningsfactoren én dieren met vaste afstanden had?

Richtlijn 1996

In de voormalige Richtlijn 1996 zei in hoofdstuk 2, paragraaf 2 onder 2, vierde alinea, iets hierover. Wanneer binnen één inrichting zowel rundvee, met vaste afstanden, voorkomt én diercategorieën met omrekeningsfactoren, ging de beoordeling voor ieder deel apart. De vijfde alinea van de Richtlijn 1996 maakte een uitzondering voor de combinatie van diercategorieën met omrekeningsfactoren met nertsen en konijnen. In dat geval was wel één dichtstbijzijnd emissiepunt voor het hele bedrijf mogelijk.

Er stond niet bij hoe de stank te beoordelen in een bedrijf met dieren met omrekeningsfactoren én dieren zonder afstanden (zoals paarden en struisvogels). Waarschijnlijk ging dat net zo als bij rundvee: een aparte beoordeling dus.

Uitbreiden in overbelaste situaties

Als in beide situaties de afstand voldoende was, kon het bevoegde gezag de vergunning verlenen. Maar wat nu als voor dieren met mve sprake was van een overbelaste situatie (er werd dus niet voldaan aan de afstand), maar de dieren met vaste afstanden wel voldeden aan de afstandseis? Mocht in dat geval toch uitgebreid worden in de dieren waarvoor een vaste afstand geldt? Dat hing ervan af: bij overbelasting door dieren met mve gold:

• Niet uitbreiden in nertsen en konijnen: want meting voor het totaal vanaf één emissiepunt
• UItbreiden in andere diercategorieën met vaste afstanden (bijvoorbeeld paarden of rundvee): onder voorwaarden mogelijk en op voldoende afstand, zie ABRvS, 200205666/1, 9 april 2003, Vlist. Hoewel er sprake was van overbelasting door onder meer schapen (dieren met omrekeningsfactoren), mocht de veehouder toch fors uitbreiden met paarden omdat deze wel op voldoende afstand stonden.

En hoe zat het in de omgekeerde situatie: dieren met vaste afstanden zorgden voor een overbelaste situatie: mocht je dan uitbreiden in dieren met omrekeningsfactoren? Dat hing ervan af: bij overbelasting door dieren met vaste afstanden gold:

• Is er een overbelaste situatie door dieren met vaste afstanden, dan mocht uitbreiden in dieren met omrekeningsfactoren - mits deze op voldoende afstand stonden, zie ABRvS, 200105352/2, 20 november 2002, Ermelo: hoewel er sprake was van een overbelaste situatie voor wat betreft rundvee, mocht de veehouder toch uitbreiden met vleesvarkens en vleesstieren. Ook mocht hij uitbreiden in een andere diercategorie met vaste afstanden. Hij mocht niet worden uitgebreid in dieren in dezelfde diercategorie die reeds voor een overbelaste situatie zorgde.
• Bij nertsen en konijnen moest het bevoegde gezag in de gaten worden gehouden, dat afstand tot een geurgevoelig object vanuit één emissiepunt kon (niet hoefde zie ABRvS d.d.14-1-2004, nr 200303094/1) worden beoordeeld. Bij gezamenlijke beoordeling van de omrekeningsmethode uit bijlage 2, onder H, van de Richtlijn ,viel het emissiepunt samen met dat van dieren met omrekeningsfactoren.

Omwisselen van dieren

Een veehouder kon dieren met vaste afstanden niet omruilen voor dieren met mve (en ook niet omgekeerd). De methodiek in de Richtlijn van vaste afstanden (bij bijvoorbeeld nertsen of koeien) was wezenlijk anders van aard dan de methodiek van de afstandsgrafiek (mestvarkeneenheden-dieren). Deze twee waren niet te combineren.

Dit uitgangspunt was van belang voor overbelaste situaties. De afname van stank van dieren met een vaste afstand mocht de veehouder niet compenseren door meer dieren met mve (ABRvS d.d. 22 maart 2001, nr. 200001369/1, Bernheze, ABRvS d.d. 4 april 2000, nr. 200000058/1, Eersel, Agri Select 2000/5 en ABRvS d.d. 30 september 1999, nr. E03.97.0486, niet gepubliceerd). Hij kon bijvoorbeeld koeien niet omruilen voor varkens (en andersom). Ook was in overbelaste situaties een afname van het melkrundvee niet te gebruiken, om dieren met mve op een kortere afstand van het stankgevoelige object te huisvesten (ABRvS d.d. 25 juni 2003, nr. 200205417, Putten).