E03.98.0403 Groesbeek

Onderwerp: Categorie-indeling, buitenland, stankhinder

Inleiding:
Verweerders stellen dat de betreffende lintbebouwing zich op Duits grondgebied bevindt, zodat de Nederlandse regelgeving daarop niet van toepassing is. Verder zijn zij van mening dat de woning die aan de Lagewald 12 is gelegen, een categorie  IV-object is aangezien deze woning in aard en uitstraling verschilt van de lintbebouwing in de omgeving en gezien de afstand tot de lintbebouwing. Volgens verweerders ziet de woning er duidelijk uit als een agrarische woning met stallen.

Afdeling:
De Afdeling overweegt dat op grond van artikel 8.8, eerste lid, aanhef en onder b, Wm bij de beoordeling van de aanvaardbaarheid van de door de inrichting veroorzaakte stankhinder, ook de op Duits grondgebied aanwezige stankgevoelige objecten betrokken dienen te worden. De Afdeling wijst in dat verband op de Memorie van Toelichting bij voornoemde bepaling waar er op is gewezen dat de beoordeling van een aanvraag om vergunning zich niet beperkt tot toetsing van de gevolgen voor het milieu ter lande en dat overeenkomstig de aanbeveling C(77)28(Final) van de Organisatie voor Economische Samenwerking en Ontwikkeling er ook voor zal moeten worden gezorgd dat elders geen onaanvaardbare gevolgen optreden (Tweede Kamer, 1988-1989, 21 087, nr. 3, p. 71). Verweerders hebben zich gelet hierop ten onrechte op het standpunt gesteld dat de in Duitsland gelegen burgerwoningen buiten beschouwing kunnen blijven. De Afdeling overweegt verder dat, wat er ook zij van de stelling dat de woning er uitziet als een agrarische woning, in de Brochure 1985 een categorie IV-omgeving wordt aangeduid als een omgeving waarin andere agrarische bedrijven zijn gelegen. Nu niet in geschil is dat aan dat adres geen agrarisch bedrijf (meer) is gevestigd, hebben verweerders onvoldoende gemotiveerd waarom deze woning op grond van de Brochure 1985 als een categorie IV-object zou moeten worden aangemerkt.